CAN'IM BENİM

Mesela ben o patlamada şehit olan askerlerin patlamadan önceki saatlerinin nasıl geçtiğini, neler yaptıklarını tahmin edebiliyorum. Duygularını hissedebiliyorum.

Önce cuma akşamı yat içtimasını aldı nöbetçi subay. Koğuşta alındı içtima (yoklama). Komutan koğuşa girince "dikkat!" diye bağırdı kapıya en yakın olan er. Belki de onbaşı ya da çavuş. Yataklarının başında hazır ola geçtiler. Komutan kontrol etti yoklamayı. Belki de "sol baştan saymaya başlayın" dedi mehmetçiklerine. Belki de bazılarına son kez.

Sonra "istirahat et!" dedi komutan. Ya da "iyi akşamlar". Erler de "sağol!" dedi gür bir sesle.

Çarşı iznine genelde cumartesi ya da pazar çıkılır. Genelde kişi sayısı ikiye bölünür, bir kısmı cumartesi diğer kısmı pazar çıkar. Çünkü içeride birilerinin kalması, "nöbetin dönmesi" gerekir. Yazıcılar ona göre yazar. Her erin çarşıya çıkarken yanına "can dostu" olan er yazılır. Birbirlerine emanet olsunlar, vukuat olursa müdahale etsinler diye.

Cuma "yat içtiması"nda ertesi günkü sabah içtimasının saatini söyler nöbetçi komutan. Bazen erler saatte düzeltme talebinde bulunur. "Sabah içtiması saat 8'de." der komutan, erler "Komutanım 7.30 olsa?" derler. Hele başka komutan başka saatte yaptıysa geçen hafta hemen eklerler: "Komutanım, geçen hafta da 7.30'da çıkmıştık."

Komutanlar genelde ikna olmaya meyilli olduklarından "tamam" derler. Arada çok nadir çıkar insan olduğunu unutan komutan-lar.

Sabah, nöbetini sabah içtiması ile gündüz devriyesine devredecek olan gece devriyesi uyandırır koğuşları.

Traş olunur, parfüm kokuları kaplar koğuşu.

Siviller çekilir, ayakkabılar silinir. Koğuş aynasının önünde birisi ve aynanın ekranında üstünü değişen kişinin kadrajına giren başkaları belirir.

Sabah çarşı defterleri imzalanır. Koşarcasına giderler içtima alanından nizamiye kapısına. Oradan nizamiye komutanına da çarşı izinlerini işletirler. Kuyruk olur o sırada.

Önceden yapılabilir çarşıda neler yapılacağının planı. Nizamiye kapısından çıkışta da plan yapılabilir, plan değişebilir.

Neşe doludur o çarşı minibüsü.

Kimisinde kulaklık, kimisinde -az da olsa- kitap; çoğunluğu keyifle muhabbet halindedir.

Bugün benim de izin günüm.

Ve biliyorum:

Araçta şehit olanların büyük çoğunluğu da araca saldıran teröristler de açtı.

Çünkü çarşıya çıkacak asker güzel bir kahvaltı yapmanın hayaliyle kışlada kahvaltı yapmaz. Dışarıda yapar.

Teröristler de açtır, çünkü onlar kanla, ihanetle, şehit etiyle beslenir(ler),

Hiç de doymaz(lar)!

Ve o minibüs bugün...

Bugün o minibüste olanlar

artık aramızda olmayanlar;

Benim silah arkadaşım, koğuş arkadaşım, devrem; kardeşim!

Can'ım benim.

ÇAĞDAŞ BAYRAKTAR
17 Aralık 2016